مقدمه: یکی از مهمترین اهداف مراکز درمانی، محافظت از بیماران در برابر میکروبها و عوامل بیماریزا بهمنظور کاهش عفونتهای بیمارستانی است. استریلیزاسیون ابزار جراحی و حفظ استریلیته آنها از اولویتهای اساسی در این زمینه محسوب میشود. عدم توجه به این موضوع میتواند منجر به افزایش طول مدت بستری، وخامت حال بیمار، افزایش هزینههای درمان و حتی افزایش مرگومیر شود.
چالشهای پارچه ترگال سبز: پارچههای ترگال سبز، به دلیل ساختار خاص خود، مشکلاتی را در فرآیند استریلیزاسیون ایجاد میکنند. این پارچهها بهمرور زمان پرز ایجاد میکنند که میتواند به عنوان ناقل میکروب عمل کند و حتی خود بهعنوان جسم خارجی وارد بدن بیمار شود. علاوه بر این، ترگال بهدلیل داشتن منافذ بزرگ و نفوذپذیری بالا، از نظر سازمانهای استاندارد استریلیزاسیون، ضریب اطمینان پایینی دارد. مشکلات دیگر این پارچهها شامل کیفیت متغیر بافت، جذب آب و گرد و غبار، کاهش دوام پس از چندین بار استفاده و افزایش زمان و هزینههای استریلیزاسیون است.
پیشنهادات: برای بهبود کیفیت استریلیزاسیون و کاهش ریسک عفونت، استفاده از منسوجات نبافته بهجای پارچههای ترگال توصیه میشود. این منسوجات، در صورت داشتن استانداردهای لازم و ویژگیهای آنتیباکتریال، برای بستهبندی ستهای جراحی مناسبتر هستند. همچنین، استفاده از کانتینرهای مخصوص و سبدهای استاندارد بهجای سینیها برای بستهبندی ابزارهای سنگین و حساس پیشنهاد میشود.
استانداردهای لازم: بستهبندی ابزارهای جراحی باید مطابق با استانداردهای بینالمللی، مانند EN 868، باشد. این استانداردها تأکید دارند که مواد بستهبندی باید دارای تخلخل کمتر از نیم میکرون بوده و در برابر نفوذ آب، پرز، گرد و غبار مقاوم باشند.
نتیجهگیری: استفاده از پارچههای کتان و ترگال به دلیل عدم رعایت استانداردهای لازم برای استریلیزاسیون، مناسب نیست و میتواند خطرات زیادی به همراه داشته باشد. بنابراین، توصیه میشود که مراکز درمانی از روشهای جایگزین با استانداردهای جهانی استفاده کنند تا از کیفیت و ماندگاری استریلیزاسیون اطمینان حاصل شود.
بدون دیدگاه